Karkonoski Park Narodowy utwo­rzono 16.1.1959 r. na obsza­rze 56 km2. Obejmuje on swoim zasię­giem pół­nocne zbo­cza Karkonoszy od przeł. Okraj (1046 m n.p.m.) na wscho­dzie po Mumlawski Wierch (1219 m) na zacho­dzie. W skład Parku wcho­dzą ponadto dwie enklawy: „Wodospad Szklarka” i „Góra Chojnik”.

Zasadnicza część Parku (na zachód od Śnie­żki) zbu­do­wana jest z gra­ni­tów, część wschod­nia zaś ze skał meta­mor­ficz­nych (gnej­sów, łupków łysz­czy­ko­wych, amfi­bo­li­tów i in.). Na styku gra­ni­tów i skał meta­mor­ficz­nych, z prze­obra­że­nia tych ostat­nich, powstały twarde i odporne na wie­trze­nie – horn­felsy, z któ­rych zbu­do­wane są naj­wyż­sze wznie­sie­nia Karkonoszy (np. Śnieżka 1603 m).
Do cha­rak­te­ry­stycz­nych ele­men­tów kar­ko­no­skiego kra­jo­brazu należą: skałki (ostańce) gra­ni­towe, spo­śród któ­rych naj­wyż­sze osią­gają 25 m wyso­ko­ści (Pielgrzymy), naj­więk­sze w Polsce goło­bo­rza, kotły polo­dow­cowe (Kocioł Wielkiego i Małego Stawu, Śnie­żne Kotły, Kocioł Łomniczki i Czarny Kocioł Jagniątkowski), nisze niwalne (Biały Jar, Kocioł Smogorni, Szrenicki i Łabski), gleby struk­tu­ralne, terasy krio­pla­na­cyjne i wodo­spady (Kamieńczyka, Szklarki, Podgórnej).

Roślinność Karkonoszy wystę­puje w ukła­dzie pię­tro­wym. W reglu dol­nym domi­nują sztuczne mono­kul­tury świer­kowe, natu­ralne są jedy­nie frag­menty żyznych i kwa­śnych buczyn sudec­kich. W reglu gór­nym bory świer­kowe mają już czę­ściowo natu­ralny cha­rak­ter. W pię­trze sub­al­pej­skim domi­nują zaro­śla koso­drze­winy. Ponadto wystę­pują tu wyso­ko­gór­skie borów­czy­ska baży­nowe, zio­ło­ro­śla, zaro­śla krze­wów liścia­stych: cze­rem­chy skal­nej i jarzę­biny gór­skiej oraz zaro­śla relik­to­wej wierzby lapoń­skiej. W tym pię­trze cenną grupę zbio­ro­wisk sta­no­wią zespoły tor­fo­wisk wyso­kich i kwa­śne młaki nisko­tu­rzy­cowe. W pię­trze alpej­skim wystę­pują murawy wyso­ko­gór­skie i zbio­ro­wi­ska piar­gów gra­ni­to­wych.
Flora Karkonoszy liczy ok. 900 gatun­ków roślin naczy­nio­wych, 270 gatun­ków msza­ków, kil­ka­dzie­siąt gatun­ków poro­stów i kil­ka­set gatun­ków grzy­bów. Wśród roślin naczy­nio­wych na uwagę zasłu­gują ende­mity (rośliny wystę­pu­jące tylko tutaj) – skal­nica bazal­towa i dzwo­nek kar­ko­no­ski oraz relikty gla­cjalne (rośliny prze­trwałe od cza­sów epoki lodo­wej) — wierzba lapoń­ska, malina moroszka, skal­nica śnie­żna, gni­dosz sudecki i turzyca pata­goń­ska.
Fauna zwie­rząt krę­go­wych Karkonoszy obej­muje ok. 50 gatun­ków ssa­ków, 181 gatun­ków pta­ków, 5 gatun­ków gadów, 13 gatun­ków pła­zów i ok. 10 gatun­ków ryb. Wśród ssa­ków na uwagę zasłu­gują muflony spro­wa­dzone tu z Sardynii i Korsyki. Spośród pta­ków gnież­dżą się cha­rak­te­ry­styczne dla strefy sub­al­pej­skiej i alpej­skiej: drozd obrożny, pło­chacz halny i siwer­niak, jak też relik­towa, skan­dy­naw­ska odmiana podróżniczka.

Podziel się:

•