• Widok ze Spicaka w str. Kotliny Kłodzkiej
  • Widok w kierunku Śnieżki, Czarna Kopa
  • Droga przez Izerską Halę
  • Rozszczepka pospolita, przelom Nysy Łużyckiej
  • Widok ze Szczelińca w str. Radkowa
  • Karkonosze ze Spicaka
  • Las, Rudawy Janowickie z Sokolika
Widok ze Spicaka w str. Kotliny Kłodzkiej1 Widok w kierunku Śnieżki, Czarna Kopa2 Droga przez Izerską Halę3 Rozszczepka pospolita, przelom Nysy Łużyckiej4 Widok ze Szczelińca w str. Radkowa5 Karkonosze ze Spicaka6 Las, Rudawy Janowickie z Sokolika7

Rezerwaty przyrody

W Sudetach Zachodnich usta­no­wiono do tej pory 14 rezer­wa­tów przy­rody. Dalsze 4 znaj­dują się nie­da­leko ich gra­nic (zazna­czone na mapie). Większy niż w innych regio­nach Polski jest wśród nich udział rezer­wa­tów geologicznych.

  1. Brzeźnik”
  2. Buczyna stor­czy­kowa na Białych Skałach”
  3. Buki Sudeckie”
  4. Dolina Izery”
  5. Głazy Krasnoludków”
  6. Góra Miłek”
  7. Góra Zamkowa”
  8. Grądy koło Posady”
  9. Krokusy w Górzyńcu”
  10. Kruczy Kamień”
  11. Nad Groblą”
  12. Ostrzyca Proboszczowicka”
  13. Torfowisko Izerskie”
  14. Torfowisko pod Węglińcem”
  15. Wąwóz Lipy”
  16. Wąwóz Myśliborski”
  17. Wąwóz Siedmicy”
  18. Wilcza Góra”

Brzeźnik”

Rezerwat flo­ry­styczny (3,24 ha) utwo­rzony dla ochrony sta­no­wi­ska wrzo­śca bagien­nego, rzad­kiej w Polsce atlan­tyc­kiej rośliny, która osiąga tu pd.-zachodnią gra­nicę wystę­po­wa­nia w Polsce. W skład rezer­watu wcho­dzą frag­menty mszaru wrzo­ś­co­wego i boru bagien­nego. Oprócz wrzo­śca rosną tu: rosiczka okrą­gło­listna, pod­ko­lan biały, przy­giełka biała, żura­wina błotna.

 

Buczyna stor­czy­kowa na Białych Skałach”

Rezerwat leśny (8,76 ha) utwo­rzony dla ochrony frag­men­tów cie­pło­lub­nych buczyn stor­czy­ko­wych na pod­łożu wapien­nym. W rezer­wa­cie wystę­puje 12 gatun­ków roślin obję­tych ochroną cał­ko­witą, m. in.: obu­wik, buław­nik wiel­ko­kwia­towy, gnieź­nik leśny, goryczka orzę­siona, lilia zło­to­głów oraz orlik pospo­lity. Atrakcją rezer­watu jest rów­nież „Jaskinia Walońska”.

Buki Sudeckie”

Rezerwat leśny (174,42 ha) utwo­rzony dla ochrony natu­ral­nych zbio­ro­wisk leśnych, głów­nie żyznej buczyny sudec­kiej. Na szcze­gólną uwagę zasłu­guje liczne wystę­po­wa­nie w runie żywca dzie­wię­cio­list­nego oraz czosnku niedź­wie­dziego. Rośnie tu 17 gatun­ków roślin chro­nio­nych, w tym: lilia zło­to­głów, stor­czyk pla­mi­sty, goryczka orzę­siona i pokrzyk wil­cza jagoda.

Dolina Izery”

Rezerwat tor­fo­wi­skowy (484,73 ha) utwo­rzony dla ochrony frag­men­tów tor­fo­wisk wyso­kich i przej­ścio­wych z sze­re­giem rzad­kich i zagro­żo­nych gatun­ków roślin. Rosną tu m. in.: sosna błotna, weł­nia­neczka dar­niowa, widłak tor­fowy, bagnica tor­fowa, modrzew­nica zwy­czajna, bażyna czarna, jało­wiec halny oraz rosiczka okrą­gło­listna i pośrednia.

Głazy Krasnoludków”

Rezerwat przy­rody nie­oży­wio­nej (9,04 ha) utwo­rzony dla ochrony malow­ni­czych form wie­trze­nia pia­skowca, któ­rego łagod­nie nachy­lone war­stwy odsła­niają się w postaci skarpy na dłu­go­ści ok. 1 km. Skarpa poroz­ci­nana jest głę­bo­kimi i wąskimi szcze­li­nami. W ten spo­sób powstały malow­ni­cze skałki o w kształ­cie grzy­bów, baszt, ambon i maczug o wyso­ko­ści do 20 m.

Góra Miłek”

Rezerwat leśny (141,39 ha) utwo­rzony w celu ochrony buczyn sudec­kich na pod­łożu wapien­nym w tym cie­pło­lub­nej buczyny stor­czy­ko­wej. W rezer­wa­cie rosną 24 gatunki roślin chro­nio­nych, m. in.: obu­wik, buław­nik mie­czo­listny, buław­nik wiel­ko­kwia­towy, gnieź­nik leśny, pod­ko­lan biały, lilia zło­to­głów. Bogata jest florę wapie­nio­lubna. Występują tu m. in.: ożanka pie­rza­sto­sieczna, per­łówka orzę­siona, irga zwy­czajna, goryczka orzę­siona. Osobliwością jest jedyne sta­no­wi­sko w Polsce cykla­meny purpurowego.

Góra Zamkowa”

Rezerwat leśny (21 ha) utwo­rzony dla ochrony natu­ral­nych zbio­ro­wisk leśnych, w tym grą­dów zbo­czo­wych. Atrakcją bota­niczną jest łanowe wystę­po­wa­nie czosnku niedź­wie­dziego w runie. W flo­rze 8 gatun­ków obję­tych ochroną i wiele rzad­kich: lilia zło­to­głów, parzy­dło leśne, bluszcz zwy­czajny, cis pospo­lity, irga czarna, ułudka leśna i paprot­nik kolczysty.

Grądy koło Posady”

Rezerwat leśny (5,27 ha) utwo­rzony dla ochrony frag­men­tów natu­ral­nych lasów grą­do­wych, w tym grą­dów klonowo-lipowych. W runie rezer­watu bogata flora leśna w tym rośliny chro­nione: kon­wa­lia majowa i bluszcz pospolity.

Krokusy w Górzyńcu”

Rezerwat flo­ry­styczny (3,9 ha) utwo­rzony dla ochrony jedy­nego w Sudetach sta­no­wi­ska sza­frana wio­sen­nego, ina­czej kro­kusa. Populację kro­ku­sów sza­cuje się na ponad tysiąc oka­zów. Oprócz kro­ku­sów, które kwitną wcze­sną wio­sną, na tere­nie rezer­watu rosną inne chro­nione i rzad­kie gatunki roślin: kukułka pla­mi­sta, orlik pospo­lity, śledzien­nica naprze­ciw­listna, wszew­łoga górska.

Kruczy Kamień”

Rezerwat przy­rody nie­oży­wio­nej (10,21 ha) utwo­rzony dla ochrony odsło­nięć rio­li­tów (por­fi­rów), doku­men­tu­ją­cych inten­sywny wul­ka­nizm w okre­sie permu. Wychodnie skalne mają postać nie­re­gu­lar­nych baszt, ambon i stro­mych urwisk. Bardzo bogata flora rezer­watu obfi­tuje w liczne gatunki cie­pło­lubne: roz­chod­nik biały, irga zwy­czajna, naparst­nica zwyczajna.

Nad Groblą”

Rezerwat leśny (87,84 ha) utwo­rzony dla ochrony natu­ral­nych zbio­ro­wisk leśnych, głów­nie kwa­śnych dąbrów. W rezer­wa­cie zna­la­zły rów­nież ochronę frag­menty inte­re­su­ją­cych zbio­ro­wisk naskal­nych. Osobliwością flo­ry­styczną rezer­watu jest wystę­po­wa­nie jarząbu bre­ki­nii. We flo­rze na uwagę zasłu­gują rów­nież: lilia zło­to­głów, naparst­nica zwy­czajna, pier­wiosnka lekar­ska, wicio­krzew pomor­ski, mio­dow­nik meli­so­waty, rojow­nik pospolity.

Ostrzyca Proboszczowicka”

Rezerwat przy­rody nie­oży­wio­nej (2,49 ha) utwo­rzony dla ochrony szczy­to­wych par­tii Ostrzycy Proboszczowickiej (501 m), pozo­sta­ło­ści komina trze­cio­rzę­do­wego wul­kanu. Na szczy­cie góry odsła­nia się bazalt o oddziel­no­ści słu­po­wej a połu­dniowe zbo­cza pokrywa bazal­towe goło­bo­rze. We flo­rze liczne gatunki chro­nione i rzad­kie: lilia zło­to­głów, buław­nik wiel­ko­kwia­towy, irga zwy­czajna, paprot­nik kol­czy­sty, wyka gro­cho­wata i jastrzę­biec blady.

Torfowisko Izerskie”

Rezerwat tor­fo­wi­skowy (44,7 ha) utwo­rzony dla ochrony frag­men­tów tor­fo­wisk wyso­kich i przej­ścio­wych w więk­szo­ści poro­śnię­tych zwar­tymi pła­tami koso­drze­winy. Osobliwością rezer­watu jest sta­no­wi­sko brzozy kar­ło­wa­tej — tun­dro­wej krze­winki, która jest relik­tem epoki lodow­co­wej. We flo­rze rezer­watu rzad­kie gatunki tor­fo­wisk wyso­kich: turzyca ską­po­kwia­towa, turzyca bagienna, modrzew­nica zwy­czajna, weł­nia­neczka dar­niowa, żura­wina drobnolistkowa.

Torfowisko pod Węglińcem”

Rezerwat tor­fo­wi­skowy (1,35 ha) utwo­rzony dla ochrony relik­to­wego sta­no­wi­ska sosny błot­nej. Jest to jedyne niżowe sta­no­wi­sko (190 m n.p.m.) tego drzewa w Polsce. W rezer­wa­cie koło Węglińca sosna błotna wystę­puje w prze­su­szo­nym borze trzę­śli­co­wym. Z innych roślin tor­fo­wi­sko­wych spo­tkać można nie­liczne okazy bagna zwyczajnego.

Wąwóz Lipy”

Rezerwat leśny (101 ha) utwo­rzony dla ochrony natu­ral­nych zbio­ro­wisk leśnych: aci­do­fil­nych dąbrów, łęgów i grą­dów zbo­czo­wych oraz naskal­nych muraw kse­ro­ter­micz­nych. We flo­rze liczne gatunki chro­nione (21) i rzad­kie: waw­rzy­nek wil­cze­łyko, naparst­nica zwy­czajna, krusz­czyk sze­ro­ko­listny, lilia zło­to­głów, pod­ko­lan biały, jarząb bre­ki­nia, śnie­życa wio­senna i buław­nik mie­czo­listny, per­łówka orzę­siona. W rezer­wa­cie żyje jedna z naj­licz­niej­szych popu­la­cji sala­man­dry w Sudetach.

Wąwóz Myśliborski”

Rezerwat flo­ry­styczny (9,72 ha) utwo­rzony dla ochrony jedy­nego w Sudetach sta­no­wi­ska języcz­nika zwy­czaj­nego, rosną­cego na ska­łach we frag­men­tach cie­ni­stej jawo­rzyny gór­skiej. Oprócz języcz­nika, we flo­rze rezer­watu na uwagę zasłu­gują: paprot­nik kol­czy­sty, jemioła jodłowa oraz śledzien­nica naprzeciwlistna.

Wąwóz Siedmicy”

Rezerwat leśny (60,18 ha) utwo­rzony dla ochrony natu­ral­nych zbio­ro­wisk leśnych, głów­nie aci­do­fil­nych dąbrów i łęgów jesionowo-olszowych. Flora rezer­watu liczy aż 270 gatun­ków roślin, w tym 19 obję­tych ochroną. Do naj­bar­dziej inte­re­su­ją­cych należą: buław­nik mie­czo­listny, naparst­nica zwy­czajna, waw­rzy­nek wil­cze­łyko, mie­czyk dachów­ko­waty, peł­nik euro­pej­ski i kosa­ciec syberyjski.

Wilcza Góra”

Rezerwat przy­rody nie­oży­wio­nej (1,69 ha) utwo­rzony dla ochrony szczy­to­wych par­tii góry Wilkołak (373 m) będą­cej nekiem, pozo­sta­ło­ścią komina trze­cio­rzę­do­wego wul­kanu. Sztuczne odsło­nię­cie ujaw­nia oddziel­ność cio­sową bazaltu w for­mie wie­lo­ścien­nych słu­pów doku­men­tu­ją­cych kilka faz wyle­wów lawy. Unikatem jest pro­mie­ni­sty układ słu­pów zwany “bazal­tową różą”. Na bazal­to­wych pół­kach skal­nych bogata roślin­ność kserotermiczna.

Podziel się: