Powstał on w listo­pa­dzie 1989 r. Swym zasię­giem RPK obej­muje całe pasmo Rudaw Janowickich wraz z przy­le­głymi par­tiami Kotliny Jeleniogórskiej i Gór Kaczawskich (Góry Ołowiane). Ma on cha­rak­ter gór­ski. Najwyższe wznie­sie­nie — Skalnik sięga 945 m n.p.m., naj­ni­żej zaś znaj­duje się koryto Bobru w Wojanowie — 350 m. Park zaj­muje powierzch­nię 157 km² a jego otu­lina dodat­kowo 66 km².
Bardzo zróż­ni­co­wana budowa geo­lo­giczna pod­łoża znaj­duje odbi­cie w ukształ­to­wa­niu terenu. Wzdłuż grzbietu Rudaw, na linii północ-południe, prze­biega kon­takt gra­ni­tów kar­ko­no­skich ze ska­łami meta­mor­ficz­nymi (gnejsy, amfi­bo­lity, łupki), któ­rym od wschodu towa­rzy­szą skały osa­dowe (zle­pieńce, pia­skowce). Zachodnie zbo­cza Rudaw, zbu­do­wane z gra­nitu są krót­kie i strome. Na ich przed­polu wystę­pują stoż­ko­wych kształ­tów „góry wyspowe” (Góry Sokole, Mężykowa). Charakterystyczne dla nich jest wystę­po­wa­nie licz­nych ska­łek gra­ni­to­wych osią­ga­ją­cych wyso­kość nawet do 50 m. Wschodnie zbo­cza Rudaw Janowickich roz­cięte są dłu­gimi i głę­bo­kimi doli­nami oddzie­lo­nymi wyraź­nymi grzbie­tami. Na pół­nocy Rudawy sąsia­dują z Górami Ołowianymi poprzez piękną, prze­ło­mową dolinę Bobru, któ­rej rów­no­leż­ni­kowy prze­bieg pokrywa się z usko­kiem śród­su­dec­kim. Najwyższe wznie­sie­nia Rudaw Janowickich są zna­ko­mi­tymi punk­tami wido­ko­wymi. Można z nich się­gnąć wzro­kiem aż po Masyw Śnie­żnika i Ślężę na wscho­dzie oraz Góry Izerskie na zacho­dzie.
Ponad połowa powierzchni Parku zajęta jest przez lasy, w któ­rych domi­nują drze­wo­stany świer­kowe. Sporo jest łąk i pastwisk (1/4). Do tej pory stwier­dzono tutaj wystę­po­wa­nie 33 gatun­ków roślin obję­tych ochroną cał­ko­witą (m.in. wiciokrzewu pomor­skiego, tojadu pstrego, parzy­dła leśnego, rojow­nika pospo­li­tego) oraz 8 gatun­ków znaj­du­ją­cych się pod ochroną czę­ściową. Ciekawostką jest wystę­po­wa­nie 10 gatun­ków stor­czy­ków (m.in. kruszczyka błot­nego, stor­czyka bzo­wego, stor­czyka męskiego).
Już w średnio­wie­czu roz­po­częła się pene­tra­cja gór­ni­cza zasob­nych w kruszce Rudaw (Miedzianka, Kowary). Piękno kra­jo­brazu, szcze­gól­nie zachod­niej czę­ści Parku przy­cią­gało w dobie roman­ty­zmu wielu ary­sto­kra­tów a nawet koro­no­wane głowy. Tutaj powsta­wały ich let­nie rezy­den­cje (w Bukowcu, Mysłakowicach, Karpnikach i Wojanowie). Do dziś zacho­wały się ruiny wielu z nich. W Mysłakowicach, w oto­cze­niu kolo­nii chat tyrol­skich wznosi się pałac kró­lów pruskich.

Podziel się:

•