• Widok ze Spicaka w str. Kotliny Kłodzkiej
  • Widok w kierunku Śnieżki, Czarna Kopa
  • Droga przez Izerską Halę
  • Rozszczepka pospolita, przelom Nysy Łużyckiej
  • Widok ze Szczelińca w str. Radkowa
  • Karkonosze ze Spicaka
  • Las, Rudawy Janowickie z Sokolika
Widok ze Spicaka w str. Kotliny Kłodzkiej1 Widok w kierunku Śnieżki, Czarna Kopa2 Droga przez Izerską Halę3 Rozszczepka pospolita, przelom Nysy Łużyckiej4 Widok ze Szczelińca w str. Radkowa5 Karkonosze ze Spicaka6 Las, Rudawy Janowickie z Sokolika7
«
»

Wiosna z bloga mykologa — Czarka austriacka

Opublikowano 7 marca 2019 | Przez ZTP

Wiosna nad­cho­dzi a wraz z nią budzą się do życia obiekty naszych obser­wa­cji. Nasz kolega Czesiu Narkiewicz — pasjo­nat grzy­bów już działa w tere­nie i mel­duje o nowo­ściach myko­lo­gicz­nych, które poja­wiają się w lesie. Te naj­bar­dziej cha­rak­te­ry­styczne, naj­cie­kaw­sze  i łatwe do zaob­ser­wo­wa­nia będziemy pre­zen­to­wać na stro­nie ZTP. Mamy nadzieję, że zachęci to Państwa do wędró­wek po lesie. Na zbiór praw­dziw­ków musimy jesz­cze pocze­kać, ale foto­grzy­bo­bra­nie innych gatun­ków możemy zacząć już dziś!

3 marca 2019

W lasach można już spo­tkać owoc­niki czarki austriac­kiej (Sarcoscypha austriaca). Występują one na pniach lub gałąz­kach drzew liścia­stych mniej lub bar­dziej zagrze­ba­nych w ziemi. W naszym regio­nie spo­ty­ka­łem ten gatu­nek na wierz­bie iwie, olszy i buku, naj­czę­ściej w zbio­ro­wi­skach lasów łęgowych. Na gałąz­kach buko­wych można obser­wo­wać czarkę austriacką  np. w Dolinie Ochotnicy w Górach Kaczawskich. Prezentowane foto­gra­fie z tego roku (03.03.2019) pocho­dzą z lasu łęgowego w doli­nie potoku mię­dzy Maciejową a Komarnem (po lewej stro­nie drogi w kie­runku Komarna). Do nie­dawna (2014r.) czarka austriacka była gatun­kiem chro­nio­nym. Obecnie można pozy­ski­wać jej owoc­niki, jest sto­so­wana m. in. do  ozdabiania sałatek.

Czarka austriacka ma dwa bar­dzo podobne sobo­wtóry: w miarę czę­stą w Polsce -czarkę szkar­łatną (Sarcoscypha coc­ci­nea) i bar­dzo rzadką czarką juraj­ską (Sarcoscypha jurana)- obie dotych­czas nie były stwier­dzone w Sudetach Zachodnich. Czarka juraj­ska, jako jedyna czarka, jest obec­nie gatun­kiem obję­tym ochroną. To rzadki grzyb na całym obsza­rze występowania, preferuje gałę­zie lipy oraz pod­łoże wapienne. Czarka szkar­łatna ma podobne wyma­ga­nia sie­dli­skowe jak czarka austriacka. W lite­ra­tu­rze czę­ściej poda­wana jest z pół­noc­nych regio­nów Polski. Aby dokład­nie okre­ślić gatu­nek czarki nie­zbędne jest bada­nie mikroskopowe. W tym celu należy zebrać i zasu­szyć przy­naj­mniej kawa­łek doj­rza­łego owoc­nika (naj­le­piej naj­star­szego) i w miarę moż­li­wo­ści ziden­ty­fi­ko­wać gatu­nek drzewa żywi­ciela. Inaczej pozo­staje nam iden­ty­fi­ka­cja tylko do rodzaju.

Czarki będą owoc­ni­ko­wać jesz­cze długo. Na dnie kamie­nio­łomu na górze Miłek znaj­do­wa­łem je w latach ubie­głych jesz­cze na początku maja.

Pozdrawiam! — Wasz myko­log Czesiu

Podziel się:
Opublikowano w Ogłoszenia

Zachodniosudeckie Towarzystwo Przyrodnicze & Jakub A. Gramsz